Kışın ortasında ayakları çıplak, parmak arası sandaletleri ile dikkatimi çeken ismini şimdi hatırlayamadığım hintli kadını koridorda görürdüm. bir gün yine selamlaşırken gözüm sandaletlere takıldı. taşlı havalı, ayağına giydiği şey için "çok güzel" dedim ben öyle der demez, "ister misin" diye hemen ayağından çıkardı. "yok yok hayır istemem" diyerek giymekten zor kurtuldum. bu film de o hintli ile aramızda geçen sahne gibiydi. filmde bir çocuğu bu kadar boklu görmek ise dayanılmaz kötüydü.
2 yorum:
jamal'ın gözü karalığının anıtıdır o boktan heykeli :)))
Jamal aşıktı :) gözü karalığı anıt dikecek, o sahneye değecek cinsten değildi bence maynard.
Yorum Gönder