Aydan utanan güne bakan ayçiçekleri ne hoş şu dünyada. gözünün alabildiği kadar çok ay çiçeklerinin altında bir fotoğraf çekinebilir miyiz.
Aydan utanan güne bakan ayçiçekleriyle bir fotoğraf çektirirken ne korktum tam da tepeme gelen ayçiçekleri alien misali sessizdi, beni yutmayı bekliyordu tepemde, kendimi zor kurtardım adeta.
Aydan utanan güne bakan ayçiçekleri derler ya onları gösterdi yolda biri, baksana şunlara diyordu. ne dedim, değmezdi tarlaydı topraktı köylüydü. indi fotoğraf çektirdi. birde onu bekledik. çamurlu ayaklarıyla arabayı da çamur etti.
Aydan utanan güne bakan ayçiçekleri tarlasında biri dikilmiş poz veriyordu. bende istedim. durabilir miyiz dedim geçtik artık dediler.
Aydan utanan güne bakan ayiçekleri, hava kararmaya yakın tamda gözlerini saklarken gittim yanlarına sordum soruşturdum bu kadar da utanmayın nedir, ne olacak dik durun bir kaç poz verin lütfen dedim. bir kaçının gönlünü ettim güzel pozlardı. artisttim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder