Bir boksör önce kendi kendine ısınır. sonra rekabete, yumruklarını sallamaya hazır hale gelir. "bir boksör" ü istiyosan at çöpe, benim şahit olduğum Fırat ın idmanıydı. genelleme yapıcam şimdi. ve diyorum ki "önce kendinle mücadele edip kendini yenemezsen, karşındakinden bol yumruk yer, yenemez. ringe bile çıkamazsın canım kafası kayık şampiyon eldivenim." istiyosan bu genellemeyi de at çöpe. neydi. bi laf duymuştum "teorinin ağzına sıçan pratik değil mi"ydi. bunlardan benim bir sürü var.
Bir Beethoven eserini, örneğin 28. piano sonatını dinlerken dünyanın her hangi bir yerinde, her hangi bir zamanında, sıradan bir insan isterse bunlardan güzel fon müziği yapar. "ne alaka, olmadı" demez. teori ve pratik bazan da böyle birbirleri için var olur. kimseleri yarı yolda bırakmaz, klasik olur yılları yüzyılları devirirler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder